روزه ی سکوت

نمیدونم دلتنگمی یا تشنه ی خونم؟

هرچی که باشی عشقمی دردت به جونم 

فدای اون رنگ چشای مهربونت شم

خمار یک خنده ی شیرین تو میمونم 

لحن صدای دلنشینت توی هر لحظم

بی هوا و بی اراده سر میگردونم 

سرمیگردونم ببینم که صدام کردی

ولی باز  جای تو خالی، من پریشونم 

روزه ی سکوتتو بشکن خدا هم رفت

منو بی عشق تو این دنیا نمیبینه 

بی تو انگاری همه گلواژه ها قهرن

برات هرچی مینویسم سرد و غمگینه 

واسه ی عشق خیالی عاشقی بسه

من میخوام با این ترانه از تو هم رد شم 

دیگه تنهائی و عجز عشق بی معشوق

 من باید شبیه تو باشم باید بد شم 

 وقتائی که روبروی قبله مینشینم

به جهان یه وحی شاعرانه میپاشم 

با خودم یه شرط تازه میکنم: بی تو

روزه ی ترانه و شعر و صدا باشم 

ی ب  

۱۵فروردین ۹۲