پسرک بوسه ی من همراهت

دل نه غمگین و نه شاد است

آری

بخت خوابیده و از چشم خدا پنهان است

روز،شب

فکر، تهی

طاقت، طاق

عشق بر حال دلم گریان است

چشم شوریده پر از باران است

من بیدل شده ی گول و خراب از سر مست

هاج و واج از گذر حادثه ها

وه که اقبال من از روز ازل حیران است

روی بر قبله ی یک چشم پر از حسرت و آه

آه از این حسرت بی حاصل، آه

شرم آجین دلی غمزده از کهنه خطائی مختوم

همنفس با نفسی رویائی

بستر از بوی نسیم سحری شورانگیز

دزدک قلب یکی دلبر ناز

دلبر بیخبر از عشق دوصد مریم پاک

ناخوشم

آآی خدا

لطف تو هم، چون غضبت سوزان است

دل من گرمِ دعائی است که گفت:

به سلامت پسرم،

دل من همراهت.

ی ب 

۹۲/۲/۸