موذن
دم دمای صبح
خوابم می برد هر شب
بگو اقبال من کوتاه گشته
یا طنین صوت زیبایت ؟
بگو سنگینی خواب من است این
یا تو هم
تا دم دمای صبح
می میخوردی و هر صبح را مستی ؟
موذن
اندکی ابرام کن در خویشتن داری
والا
هیچ فرقی بین ما در روز آخر نیست...
ی ب
1390